Η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΑ ΝΕΑ

Aναδημοσίευση της καταπληκτικής συνέντευξης του παπα-ΠΑΟΚ στα ΝΕΑ.
Μία συνέντευξη με πολύ βάθος τεράστιο νόημα και δείγμα της προσωπικότητας του παπα Χρήστου που αξίζει να διαβαστεί ξανά και ξανά.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΠΑΟΚ ΣΤΑ ΝΕΑ.


«Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ», ΛΕΕΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΙΟΣ, Ο «ΠΑΠΑ-ΠΑΟΚ» ΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΗ ΘΥΡΑ 4

«Και τα παιδιά στην κερκίδα έχουν ψυχή»


«Θα ήθελα όλοι αυτοί να μου απαντήσουν στο ερώτημα των Γραμματέων και των Φαρισαίων που έλεγαν κοροϊδευτικά για τον Ιησού "μα, δεν ντρέπεται ο δάσκαλος σας να τρώει και να πίνει μετά αμαρτωλών και τελώνων και πορνών», ήταν η απάντηση - ερώτηση του παπα-Χρήστου Μήτσιου σε όλους αυτούς που τις τελευταίες ημέρες θέτουν το ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένας ιερέας να βρίσκεται στην ίδια θύρα με τους φανατικούς οπαδούς του ΠΑΟΚ και να συμμετέχει στις εκδηλώσεις τους.
Η ιστορία ξεκίνησε μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας του παπα-Χρήστου και του παπα-Πέτρου στην πρώτη προπόνηση του «Δικεφάλου» στην Τούμπα. Η Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλας και Αλμωπίας έκανε συστάσεις στον παπα-Πέτρο να είναι «πιο ιεροπρεπής». Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος εξέδωσε δελτίο Τύπου με το οποίο προειδοποιούσε τους δύο ιερείς να είναι πιο προσεκτικοί στο μέλλον.
Η ιστορία όμως του παπα-Χρήστου στη θύρα των φανατικών οπαδών του ΠΑΟΚ δεν ξεκίνησε τώρα. Κρατά εδώ και πολλά χρόνια και η σχέση του με τους φανατικούς οπαδούς της θύρας 4 δεν είναι ούτε τυχαία ούτε περιστασιακή. Δεν έχει να κάνει τόσο με την αγάπη του για τον ΠΑΟΚ όσο με την ανάγκη του να προσεγγίσει τους νέους μέσα στους χώρους που ζουν και εκφράζονται. Ακόμη και μέσα στους χώρους που εκφράζονται με φανατισμό.
Ο παπα-ΠΑΟΚ, όπως τον αποκαλούν πολλοί, έχει εισιτήριο διαρκείας στην θύρα 4 του γηπέδου της Τούμπας, μαζί με τους δύο γιους του. Τον Κοσμά που θα πάει στην τρίτη λυκείου και τον Σεβαστιανό που θα πάει στην τρίτη γυμνασίου. «Νομίζω ότι θα μου έλειπε μεγάλο κομμάτι από την ιερωσύνη μου αν δεν είχα έρθει σε επαφή και επικοινωνία με αυτά τα παιδιά. Με αυτή την κοινωνία. Το κομμάτι που έχουμε πετάξει στα αζήτητα της κοινωνίας» λέει και η συζήτηση μαζί του αποκτά νέο ενδιαφέρον. Όπως μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η ζωή του.
Ο Παΐσιος
Ήρθε από την Κόνιτσα το 1978 και σπούδασε στην θεολογική σχολή του ΑΠΘ. Για 27 χρόνια, ήταν καθηγητής Θεολογίας, ενώ τα τελευταία 11 χρόνια είναι ιερέας. «Παπάς έγινα με την τρέλα του πατέρα Παΐσιου. Ήταν ένας άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή μου. Γνωρίζω και την οικογένειά του, που είναι από την Κόνιτσα, ενώ έζησα όλη την διαδρομή του και στο Άγιο Όρος και μετά. Ιερέας έγινα σε μεγάλη ηλικία και μου βγήκε πραγματικά πολύ όμορφα» λέει για να έρθει και πάλι η συζήτηση στο αγαπημένο του θέμα. Τους νέους. «Στην κερκίδα των φανατικών έχει πολλά παιδιά πεταμένα για διάφορους λόγους από την κοινωνία. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι αγκαλιά αισθάνομαι από όλα αυτά τα παιδιά. Τι ομορφιά αισθάνομαι μέσα στην ψυχή μου και πόσες εκατοντάδες παιδιά από την κερκίδα έρχονται κάθε μήνα στην εκκλησία για εξομολόγηση. Έρχονται και με ψάχνουν αγωνιωδώς. Αν δεν το ζήσει κάποιος αυτό, δεν μπορεί να το καταλάβει. Είναι κρίμα που δεν τον κατανοούν εύκολα κάποιοι της Εκκλησίας μας. Αυτά τα παιδιά θέλουν πολλή αγάπη και αν τους δώσεις αγάπη, τρελαίνονται» λέει ο πατέρας Χρήστος και του λόγου το αληθές το διαπιστώνουμε και μόνοι μας στη βόλτα που κάναμε μαζί του στο χωριό του Τριλόφου όπου είναι η ενορία του.
Ο φανατισμός
«Και ο φανατισμός, πάτερ, στη θύρα 4 τι είναι;» γεννάται εύλογα το ερώτημα. «Δεν νομίζω ότι ο φανατισμός των οπαδών έχει να κάνει με τους αντιπάλους» λέει ο παπα-Χρήστος και συνεχίζει: «Είτε μιλάμε για τους χώρους των οπαδών, είτε μιλάμε για τον χώρο της αναρχίας, με όλα αυτά που συνέβησαν τον περασμένο Δεκέμβριο, πιστεύω ότι φανατισμός των νέων κατά βάθος εκφράζεται εναντίον της αδικίας της κοινωνίας. Απέναντι στην κοινωνία που βασανίζει τη νεολαία. Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από κάποιον να τα αγκαλιάσει. Έχουν τρελή ανάγκη, αρκεί να τα αγκαλιάσει κάποιος δίχως υποκρισίες. Να τα αγκαλιάσει όπως είναι. Για μένα τα παιδιά αυτά είναι κάτι μοναδικό. Έχουν επιλέξει έναν δρόμο λίγο απέναντι από την υπόλοιπη κοινωνία και την Εκκλησία, όμως η Εκκλησία πρέπει να σκύψει επάνω στα προβλήματα των νέων. Η Εκκλησία πρέπει να φτάσει μέχρι το τέρμα της κοινωνίας και να αγκαλιάσει όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να φτάσει μέχρι τον πάτο της, και ο καινούργιος Αρχιεπίσκοπος μπορεί να το κάνει αυτό το πράγμα. Έχει και αγκαλιά μεγάλη και κατανόηση μεγάλη, μια αληθινή κατανόηση. Όχι μια δήθεν κατανόηση που είχε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο οποίος ήταν πολύ φίλος μου, όμως μετά δεν εξέφραζε τον δικό μου εσωτερικό κόσμο, τις δικές μου ανησυχίες και τον δικό μου τρόπο προσέγγισης. Πρέπει και εμείς ως Εκκλησία να κοιτάξουμε τη χούφτα μας και να δούμε τι έργο έχουμε μέσα για τους νέους. Κηρύγματα από άμβωνος δεν ακούει κανένας. Ο γερο-Παΐσιος έλεγε ότι αν θέλουμε τα παιδιά να μας ακούσουν πραγματικά, χρειάζονται ένα χάδι, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά και καθόλου κηρύγματα. Και εμείς τι έχουμε κάνει; Έχουμε απογοητεύσει τη νεολαία μας. Ειδικά με την υπόθεση του Βατοπεδίου απογοητεύθηκε και η νεολαία και η υπόλοιπη κοινωνία».


ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ
«Έρρευσε άφθονο χρήμα προς πολλές κατευθύνσεις»

Ο πατήρ Χρήστος ανήκει στην ενορία του Τριλόφου. Μιας περιοχής, δηλαδή, όπου εξελίχθηκε ένα μέρος του σκανδάλου του Βατοπεδίου. «Ναι, σε αυτήν εδώ την περιοχή έγινε ένα μεγάλο κομμάτι των ανταλλαγών» λέει, και συνεχίζει: «Δύο χρόνια πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο η ομάδα αυτή που έκανε τα εγκλήματα, τα οικονομικά, κοινωνικά και εκκλησιαστικά, προσπάθησε να εξαγοράσει πολλές συνειδήσεις. Έρρευσε άφθονο χρήμα προς πολλές κατευθύνσεις. Είμαι από αυτούς που δεν δέχθηκα ούτε καν τη συνάντηση, με πρόσωπα πράγματα και καταστάσεις. Δεν δέχθηκα να πάρω ούτε μία δεκάρα, ούτε ως δωρεά για την εκκλησία. Ίσως αυτό προσπαθούν να με κάνουν να πληρώσω τώρα». Η εύλογη ερώτηση που τίθεται προς τον πατέρα Χρήστο είναι αν άλλες ενορίες δέχθηκαν χρήματα από την ομάδα που κίνησε τα νήματα στην υπόθεση Βατοπεδίου. «Και όχι μόνον ενορίες. Και σύλλογοι και φορείς και οι πάντες δέχθηκαν χρήματα, για να είναι φίλοι όταν σκάσει το θέμα. Ακόμη και τα σχολεία, μικρά και μεγάλα. Όλοι. Οι πάντες. Εγώ δεν δέχθηκα ούτε συνάντηση με τον Εφραίμ, ούτε με τους ανθρώπους του Εφραίμ. Δεν δέχθηκα να έρθει εδώ η Τίμια Ζώνη για προσκύνημα, ούτε με τον κύριο Πάπιστα δέχθηκα να συναντηθώ, ούτε με κανέναν. Είχα καταλάβει ότι όταν ένας μοναχός ασχολείται με μπίζνες, κάτι δεν πάει καλά και κάτι θα γίνει».
«Οι μητροπόλεις γνωρίζανε;» τον ρωτάμε. «Εσείς τι λέτε;» είναι η απάντηση του, ενώ δεν δείχνει να φοβάται για τις επιπτώσεις των όσων καταγγέλλει. «Δεν με νοιάζει τι θα πληρώσω και πώς θα το πληρώσω. Εγώ κάνω τη δουλειά μου. Μετά το θέμα Βατοπεδίου, δεν είχα κανένα πρόβλημα με τους πιστούς της ενορίας μου, επειδή όλοι είχαν καταλάβει τον τρόπο που χειριστήκαμε την υπόθεση ως εκκλησία και ως ενορία. Μάλιστα ως ενορία, παραχωρήσαμε και ένα οικόπεδο που είχαμε στο κέντρο του Τριλόφου, στον Δήμο Μίκρας, ώστε να γίνουν δύο γήπεδα ποδοσφαίρου 5Χ5 και ένα μπάσκετ και να μεγαλώσει ο προαύλιος χώρος του σχολείου που βρίσκεται γειτονικά στο οικόπεδο».




«Η νεολαία έχει καταλάβει ότι υπάρχει σαπίλα»



Ο πατήρ Χρήστος μιλά με σκληρή γλώσσα για τους ανθρώπους της Εκκλησίας. «Έχουμε αγκυλωθεί με τους δήθεν και με τους πρέπει», λέει και συνεχίζει: «Αυτή όμως είναι η καταστροφή της κοινωνίας μας. Υπάρχει υποκρισία και στους ανθρώπους της Εκκλησίας. Είναι ανθρώπινο αυτό. Δεν αντέχουμε το διαφορετικό. Δεν το μπορούμε. Έχουμε φτιάξει καλούπια στα οποία δεν μπορούν να χωρέσουν όλοι οι άνθρωποι. Πολλοί νέοι μένουν απ' έξω. Φοβάμαι ότι εκείνο που μένει απ' έξω είναι καλύτερο απ' αυτό που μένει μέσα. Ότι έχει περισσότερες αρχές μέσα του εκείνο το κομμάτι των παιδιών ή των μεγαλυτέρων που μένει έξω από τα καλούπια και αυτό θα πρέπει να το δει πολύ σοβαρά η Εκκλησία στη σύγχρονη εποχή. Η Εκκλησία είναι η πρώτη που θα πρέπει να αγωνιστεί εναντίον του κατεστημένου. Του συστήματος της διαπλοκής και να δείξει την απλότητά της και την καθαρότητά της. Ο Χριστιανισμός είναι πολλά πράγματα πάνω από την αίσθηση θρησκείας και τον καταντήσαμε με καταστατικό χάρτη λειτουργίας. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος προσπαθεί να κάνει πράγματα που δύσκολα θα περάσουν από τον σκληρό πυρήνα των "θρησκευόμενων". Την ιστορία του Χριστόδουλου θα την πληρώνει η Εκκλησία μας πολλά χρόνια. Αυτόν τον φανατισμό, με τον οποίον έφτιαξε τους δικούς μας και τους άλλους. Μέσα στην Εκκλησία δεν υπάρχουν οι δικοί μας και οι άλλοι. Δεν υπάρχουν απέναντι ούτε στις ιδεολογίες ούτε στη ζωή ούτε στα λάθη ούτε στις κακίες ούτε στις αμαρτίες. Απέναντι δεν είναι κανείς. Η Εκκλησία πρέπει να πολεμά το σάπιο. Σήμερα έχουν σαπίσει τα πάντα και κανένας πνευματικός άνθρωπος δεν μιλάει για τη σαπίλα αυτήν. Η νεολαία όμως την έχει καταλάβει».


Με τους αναρχικούς


«Όταν έγιναν οι πρώτες διαδηλώσεις για το Ιράκ, κατέβηκα με τα παιδιά μου και τους μαθητές μου στη μεγάλη πορεία που είχε μαζέψει 500.000 κόσμο και έψαχνα να βρω ένα πανό που θα με εκφράζει. Έφυγα από όλα τα πολιτικοποιημένα πανό και συμπορεύτηκα με τους αναρχικούς. Στο τέλος της πορείας, εκατοντάδες από αυτά τα παιδιά ήρθαν, με αγκάλιασαν, μου φίλησαν το χέρι και από τότε μέχρι σήμερα έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Μου αρέσει αυτό. Ας ασχοληθούν οι άλλοι με το "καλό κομμάτι" της κοινωνίας, με τους "ευπρεπείς" πολίτες και θα ασχοληθώ εγώ με το κομμάτι που βρίσκεται στο περιθώριο».



«Δεν φωνάζω ποτέ υβριστικά συνθήματα»


Σε ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο Youtube o πατήρ Χρήστος βρίσκεται εν μέσω οπαδών του ΠΑΟΚ που φωνάζουν υβριστικά συνθήματα για τον Πειραιά. «Εγώ δεν φωνάζω ποτέ υβριστικά συνθήματα, όμως όσον αφορά τα παιδιά, ένας πατέρας, πρέπει να τα αγκαλιάζει ακόμη και τη στιγμή που παρεκτρέπονται», λέει, ενώ σχολιάζει και το πρόβλημα των ναρκωτικών στις κερκίδες των φανατικών και στην κοινωνία γενικότερα, λέγοντας: «Έχω κάνει εκατοντάδες ώρες σεμιναρίων για τα ναρκωτικά σε υψηλό επίπεδο στην ΙΘΑΚΗ τον ΟΚΑΝΑ και τον ΠΗΓΑΣΟ. Πιστεύω ότι, για να βρούμε λύση, πρέπει να κατεβούμε στο επίπεδο αυτών των παιδιών και να τα αγκαλιάσουμε. Να λύσουμε τα προβλήματά τους ένα προς ένα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από την αγάπη και την αγκαλιά μας. Κανένα κήρυγμα και καμία ομιλία δεν πρόκειται να τα συγκινήσει. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που με πονάει πολύ και ως παπά και ως καθηγητή».
Ο πατήρ Χρήστος δεν αρνείται να σχολιάσει και κάτι που υποστηρίζουν πολλοί νέοι, δηλαδή ότι ο Χριστός ήταν ο πρώτος αναρχικός. «Μα γι' αυτό τον σταύρωσαν», λέει και συνεχίζει: «Το σύστημα τον σταύρωσε. Το σύστημα της εξουσίας και το θρησκευτικό σύστημα της εποχής εκείνης και αυτό πρέπει κάτι να μας λέει. Δεν έκλεψε, δεν έκανε τίποτε κακό».