Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΑ ΑΡΘΡΑ:ΤΑ ΣΒΗΣΜΕΝΑ ΦΩΤΑ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΕΦΟΡΜΕ ΔΡΑΚΟΣ
Το "κερδίζω χωρίς να παίξω καλά", το βαφτίσαμε στην Ελλάδα "επαγγελματική νίκη". Επειδή, όμως, δεν ξέρουμε ποια είναι τελικά η "ερασιτεχνική νίκη", ας συμφωνήσουμε ότι απλά ο ΠΑΟΚ κέρδισε χωρίς να παίξει καλά.
Το γρήγορο γκολ στο 4', ξεκλείδωσε το παιχνίδι για τον ΠΑΟΚ, που για ένα εικοσάλεπτο έδινε την εντύπωση ότι αργά ή γρήγορα, θα το "καθαρίσει". Μετά, όμως, έσβησαν τα φώτα και η εξέλιξη του αγώνα, όμως, ήταν διαφορετική. Ο ΠΑΟΚ έχασε τη σοβαρότητα, που τον διακρίνει σαν ομάδα, οι γραμμές του ήταν μακριά, ο σέντερ φορ μεταξύ περιοχής και κέντρου σε μόνιμη βάση, πολλές φορές η ανάπτυξή του ανορθόδοξη, η τάση για ατομική ενέργεια πολύ έντονη, κυρίως μετά το 55', όταν έπαιξε με παίκτη παραπάνω και είχε ανοιχτούς χώρους.
Ο Σάντος είπε ότι έλλειψε ο Γκαρσία, που θα μπορούσε να ελέγξει, να ηρεμήσει το παιχνίδι και να το μοιράσει σωστά. Η αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι ακόμη στο επίπεδο να μπορεί να αντέξει απουσίες κομβικών παικτών του. Αυτοί, άλλωστε, είναι ακόμη λίγοι σε ποσότητα. Το 1-0 έμεινε, γιατί ο ΠΑΟΚ δεν χάνει ποτέ τη σοβαρότητα, που τον διακρίνει στην αμυντική λειτουργία. Και σ΄ αυτό το παιχνίδι, ο αντίπαλός του, δεν του έκανε την κλασική φάση.
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, ο ΠΑΟΚ είναι στους 24 βαθμούς και στα δύο παιχνίδια, που απομένουν μέχρι τη λήξη του πρώτου γύρου (με Καβάλα και Εργοτέλη εκτός) δεν είναι απίθανο να κάνει δύο νίκες και να φτάσει τους 30, όσους είχε και πέρσι, δηλαδή, όταν έκανε την καλύτερη πορεία των τελευταίων 25 χρόνων. Στο δεύτερο μισό της σεζόν, θα έρθουν ενισχύσεις. Όχι πρωτοκλασάτες βέβαια, μια και χρήματα, δεν υπάρχουν, αλλά λίγο περισσότερο βάθος μεσοεπιθετικά θα το έχει. Εκεί, που προς το παρόν, τη βγάζει οριακά. Κουτσιανικούλης και Παπάζογλου, για παράδειγμα, παίζουν και καλούνται να σηκώσουν το βάρος, πριν έρθει πραγματικά η ώρα τους να παίξουν.
Σε ότι αφορά το παραμύθι του ευνοούμενου από τους διαιτητές ΠΑΟΚ, είναι καλό, αλλά ο δράκος είναι ντεφορμέ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είχαμε απλά να κάνουμε μ΄ έναν κακό διαιτητή, ίσως από τους χειρότερους, που κυκλοφορούν στη Σούπερ Λίγκα. Κι είναι απορίας άξιον, πως όλοι οι τελευταίοι επικεφαλής της ΚΕΔ επιμένουν σ΄ αυτόν.
Σ΄ έναν διαιτητή, που κάποια στιγμή υποβίβασαν στη Β΄ Εθνική, αλλά τον επανέφεραν και τον στηρίζουν, λες και δεν υπάρχουν άλλοι. Και μάλιστα τον ορίζουν σε παιχνίδι του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όταν ξέρουν από πρώτο χέρι, ότι ο συγκεκριμένος είναι ο πλέον ανεπιθύμητος. Πως θα μπει να σφυρίξει, όταν το ξέρει κι ο ίδιος; Το πέναλτι του Βιεϊρίνια είναι πέναλτι, η διεκδίκηση με τον Μπουκουβάλα σηκώνει πολλή συζήτηση, αν και πολλοί θα σφύριζαν φάουλ.
Η αποβολή του Κάσας, από τη στιγμή που και ο ίδιος παραδέχτηκε, όπως είπε ο Γιαννακόπουλος, ότι χτύπησε τον Χαλκιά και δικαίως αποβλήθηκε, δε σηκώνει συζήτηση. Απλά αυτοί που διαμορφώνουν απόψεις και δεν βλέπουν ούτε στο πέμπτο ριπλέι ότι ο Κάσας κλοτσά τον Χαλκιά εκτός φάσης στον αστράγαλο, καλό θα είναι να δοκιμάσουν και με δεύτερο ζευγάρι γυαλιά.
Από ένα σημείο και μετά, ο Παπασταμάτης χάνει τη μπάλα. Στο 90' αφήνει τον ΠΑΟΚ χωρίς τον μοναδικό σέντερ φορ του, σε μια φάση που ο Μουσλίμοβιτς (η πρώτη κάρτα σηκώνει πρόστιμο) φεύγει από θέση οφσάιντ και σουτάρει σε πρώτο χρόνο, με τους Μελίσση και Μάλαρτζ να συμμετέχουν και να συνεχίζουν τη φάση.
Όταν θα κάνει το ίδιο με τον Ντιόγκο στο Καραϊσκάκη ή τον Σισέ στο ΟΑΚΑ, τότε θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι... μάγκας. Κι ο ίδιος, όμως, ξέρει ότι δεν είναι. Στο 93' δεν δίνει ένα καταφανέστατο φάουλ υπέρ της Λάρισας, για να της δώσει την ευκαιρία για την τελευταία "γιόμα" κι ο Ουζουνίδης φεύγει. Ο Παπασταμάτης, ποτέ.
Άρθρο Γιώργος Κουβεντίδης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας/Post Your Comment